Baza wiedzy / Objawy /

Udar / niedokrwienie mózgu

Udar mózgu – rodzaje i przyczyny

Wyróżnia się niedokrwienny i krwotoczny udar mózgu. Udar niedokrwienny, inaczej nazywany zawałem mózgu, jest jedną z najczęściej występujących postaci udaru mózgu. Szacuje się, że występuje w około 80% wszystkich przypadków. Do głównych przyczyn powstania niedokrwiennego udaru mózgu zalicza się:

  • zakrzep tętnicy,
  • uszkodzenie małych tętniczek,
  • udar mózgu w wyniku zatoru pochodzącego z serca.
  • Udar krwotoczny potocznie nazywany przez pacjentów „wylewem”. Może być spowodowany:
  • krwotokiem śródmózgowym - powstaje w wyniku pęknięcia tętniczki mózgowej. Najczęściej naczynie, które pęka, jest wcześniej uszkodzone w wyniku braku leczenia lub nieskutecznego leczenia nadciśnienia tętniczego czy cukrzycy. Do krwotoku śródmózgowego dochodzi przeważnie przy wysokim ciśnieniu krwi,
  • krwotokiem podpajęczynówkowym - oznacza wylanie się krwi do przestrzeni otaczającej mózg. Powstaje w wyniku pęknięcia przeważnie wrodzonego rozszerzenia tętniczki, tzw. tętniaka. Krwotok podpajęczynówkowy stanowi 5% udarów mózgu i jest najniebezpieczniejszym rodzajem udaru mózgu.

Udar mózgu – czynniki ryzyka

Wyróżnia się czynniki ryzyka niemodyfikowalne. Nie podlegają one zmianie i nie mamy na nie wpływu, głównie chodzi o wiek, płeć, czynniki genetyczne. Czynniki ryzyka modyfikowalne, to te, na które mamy wpływ i możemy je zmieniać.

Niemodyfikowalne czynniki ryzyka:

  • wiek powyżej 65 roku życia,
  • płeć męska,
  • uwarunkowania etniczne - rasa czarna, pochodzenie latynoskie,
  • czynniki genetyczne (udar mózgu u rodziców)
  • przebyty udar bądź przemijający atak niedokrwienny,
  • dziedziczne zespoły chorobowe: Cada-sil, hemoglobinopatie (anemia sierpowata), koagulopatie (deficyt białka C i S, mutacja czynnika V Leiden), waskulopatie (moyamoya, dysplazja włóknisto-mięśniowa), zaburzenia tkanki łącznej (zespół Marfana), zaburzenia metaboliczne (hyperhomocysteinemia, choroba Fabry’ego). w tych schorzeniach charakterystyczne jest występowanie udaru mózgu w młodszym wieku.

Modyfikowalne czynniki ryzyka:

  • nadciśnienie tętnicze – jest to jeden z głównych i najgroźniejszych czynników ryzyka udaru mózgu. Określa się, że im wyższe ciśnienie krwi, tym wyższe ryzyko wystąpienia udaru.
  • choroby układu krążenia - miażdżyca naczyń pozamózgowych (przebyty zawał serca, miażdżyca tętnic obwodowych, choroba niedokrwienna serca), miażdżycowe zwężenie tętnic obwodowych, migotanie przedsionków, wady serca (kardiomiopatia, zapalenie wsierdzia, nieprawidłowości zastawek),
  • cukrzyca
  • podwyższony cholesterol
  • styl życia: palenie tytoniu, nieprawidłowa dieta , otyłość, brak aktywności fizycznej, nadużywanie alkoholu, stosowanie amfetaminy, kokainy,
  • czynniki psychospołeczne – stres, negatywne wydarzenia życiowe i depresja, zwiększa ryzyko wystąpienia udaru mózgu nawet o 72%,
  • w mniejszym stopniu inne czynniki: migrena, dna moczanowa, uraz tętnicy, niedoczynność gruczołu tarczowego, zakażenia, zaburzenia krzepnięcia krwi, zaburzenia gospodarki lipidowej.

Udar mózgu – czynniki ryzyka

  1. objawy ruchowe – osłabienie lub niesprawność jednej z kończyn, obu kończyn po tej samej stronie ciała, trzech kończyn, wszystkich kończyn,
  2. objawy ogniskowe — czyli objawy, które mają związek z zaburzeniami funkcji neurologicznych w zależności od obszaru mózgu, który został dotknięty,
  3. zaburzenia mowy, zaburzenia językowe - trudności w rozumieniu mowy (afazja czuciowa), trudności w doborze słów (afazja ruchowa), trudności w artykulacji słów (dyzartria), trudności w czytaniu, pisaniu, liczeniu,
  4. połowicze zaburzenia czuciowe - zaburzenia, utrata czucia w obrębie jednej lub większej liczby kończyn, po jednej stronie ciała,
  5. zaburzenia widzenia — w jednym oku, ograniczenie pola widzenia w obu oczach, podwójne widzenie,
  6. zaburzenia zachowania – trudności w wykonywaniu codziennych czynności (myciu się, jedzeniu, ubieraniu się), dezorientacja czasowo – przestrzenna, zaburzenia pamięci (głównie pamięci świeżej),
  7. zaburzenia równowagi – trudności w poruszaniu się i utrzymaniu pionowej postawy.

Zdarza się, że zanim dojdzie do pojawienia się objawów neurologicznych, pojawiają się objawy ostrzegawcze. Jest to tzw. mały udar, znany także pod nazwą przemijającego niedokrwienia mózgu (TIA – transient ischemic attack). Objawy małego udaru utrzymują się zwykle 15-60 minut, najdłużej 24 godziny i same ustępują całkowicie.

Udar mózgu – test F.A.S.T.

FACE – twarz, ARM – ramiona, SPEECH – mowa, TIME – czas. Jeśli istnieje podejrzenie, że ktoś może właśnie przechodzić udar, wystarczy poprosić go o wykonanie trzech prostych czynności, które są elementem testu F.A.S.T.:

  1. F - twarz: jedna strona twarzy, kącik ust opada
  2. a - ramiona: przy podnoszeniu ramion jedno z nich opada
  3. S - mowa: niewyraźna czy dziwna mowa
  4. T - czas: przy zaobserwowaniu którejś nieprawidłowości w reakcji wezwanie profesjonalnej pomocy.

Czy można zapobiec udarowi mózgu?

Najlepszym sposobem zapobiegania udarowi mózgu są regularne kontrole u lekarza, badania okresowe, stosowanie zdrowej, zbilansowanej diety, regularne ćwiczenia oraz unikanie palenia tytoniu i picia zbyt dużej ilości alkoholu.

Zmiana stylu życia może zmniejszyć ryzyko wystąpienia problemów, takich jak: miażdżyca, wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu. Wprowadzenie tych zmian może zmniejszyć ryzyko kolejnego udaru w przyszłości.

Postępowanie i leczenie ostrej fazy udaru mózgu

w udarze mózgu najlepszy efekt leczenia można osiągnąć w pierwszych godzinach od wystąpienia objawów, w związku z czym konieczne jest natychmiastowe podjęcie właściwych działań, do których przede wszystkim należą:

  • rozpoznanie objawów sugerujących udar przez samego chorego lub osoby znajdujące się w jego otoczeniu,
  • wezwanie pogotowia ratunkowego i dowiezienie chorego do wcześniej powiadomionego oddziału,
  • wywiad lekarski: informacja o czasie występowania objawów, przyjmowanych lekach, niedawno przebytym urazie czy operacjach oraz chorobach współwystępujących,
  • -ustalenie rodzaju udaru i jak najszybsze wdrożenie właściwego leczenia.

Jak najszybciej powinno być wdrożone:

  • leczenie farmakologiczne (ogólne i swoiste),
  • swoiste leczenie wewnątrznaczyniowe (jeśli istnieją bezwzględne wskazania),
  • profilaktyka i leczenie powikłań neurologicznych (wtórne krwawienia, obrzęk mózgu, napady padaczkowe) i ogólnoustrojowych (np. zachłystowe zapalenie płuc, infekcje, odleżyny, zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna),
  • wczesna rehabilitacja,
  • wczesna wtórna profilaktyka udaru.

Udar mózgu u osób młodych

Niedokrwienie mózgu występujące przed 45. rokiem życia to blisko 10% zachorowań.

Objawy choroby u młodych są dokładnie takie same jak u osób starszych. Mogą pojawić się nagle lub chory budzi się z nimi po nocy. Najczęściej obserwuje się niewyraźną mowę, wykrzywienie ust oraz osłabienie siły ręki i nogi tej samej strony ciała.

Znalezienie przyczyny udaru u młodych dorosłych jest trudne, wynika to z rzadszego występowania tradycyjnych sercowo-naczyniowych czynników ryzyka. U 1/3 chorych nie udaje się ustalić jednoznacznej przyczyny. Do najczęstszych przyczyn niedokrwiennych udarów mózgu w młodym wieku należą zatory pochodzenia sercowego. Często stwierdza się anomalie, związane z gromadzeniem się materiału zatorowego, który w niesprzyjających warunkach popłynie do naczyń mózgowych powodując udar. Tworzeniu materiału zatorowego sprzyjają również zaburzenia rytmu serca czy infekcyjne zapalenia wsierdzia. Kolejną przyczyną może być rozwarstwienie ścian jednej z tętnic. Wysokie ryzyko udaru związane jest także z wrodzonymi niedoborami w osoczu krwi białka C, białka S, czy antytrombiny III. Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych zwłaszcza w połączeniu z paleniem papierosów wielokrotnie zwiększa szansę zakrzepicy kończącej się niedokrwieniem mózgu. Należy również zachować szczególną czujność, gdy w najbliższej rodzinie dochodziło do udarów mózgu. Trzeba wtedy zwrócić szczególną uwagę na czynniki, na które można mieć wpływ. Przede wszystkim okresowa kontrola ciśnienia tętniczego, poziomu glukozy i cholesterolu. w określonych przypadkach wskazana może okazać się diagnostyka kardiologiczna. Duże znaczenie w profilaktyce ma regularny, umiarkowany wysiłek fizyczny oraz unikanie nikotyny, która jest odpowiedzialna za obkurczanie naczyń krwionośnych. w przypadku, gdy udary w rodzinie dotyczyły młodych osób, dodatkowo warto oznaczyć poziomy białka C, białka S, antytrombiny III oraz wykonać badanie obrazowe naczyń krwionośnych. Kategorycznie należy wystrzegać się narkotyków, zwłaszcza kokainy i amfetaminy. Jeśli lekarz stwierdzi czynniki ryzyka, może zalecić profilaktyczne stosowanie leków, które mogą zabezpieczyć nas przed udarem. Problem ten należy traktować niezwykle poważnie, gdyż rehabilitacja po udarze mózgu jest zazwyczaj długotrwała i nie zawsze kończy się powrotem do pełnej sprawności. Mimo stosowania nowoczesnych metod leczenia, część udarów kończy się zgonem pacjenta.

Udar mózgu – dane statystyczne

w 2017 roku ok. 6,2 miliona osób na świecie zmarło z powodu udaru (w tym 2,7 mln z powodu udaru niedokrwiennego). Udar jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci, zaraz po chorobach serca. w 2017 roku 13% wszystkich zgonów. W Polsce szacuje się, że rocznie udar mózgu dotyka blisko 80 - 90 tys. osób, z czego 30 tys. umiera. Co 8 minut ktoś w Polsce doznaje udaru mózgu. Udar jest główną przyczyną trwałej niepełnosprawności Polaków po 40. roku życia.

dolegliwosci icon

Od ponad pół roku towarzyszą Ci
niepokojące dolegliwości,
do tej pory niewyjaśnione?

podejrzewacie icon

Ty lub Twój lekarz
podejrzewacie
chorobę rzadką?

szukasz icon

Szukasz właściwego
specjalisty lub ośrodka?



Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!

Fundacja nie pobiera opłat!

Zgłoś przypadek
cta-widget-icon
Poszukujesz diagnozy?

Wypełnij kwestionariusz

internetowy, a my

postaramy się pomóc!

Masz więcej pytań?

Zapoznaj się z zakładką
"Najczęściej zadawane pytania"

Zakładka FAQ