Baza wiedzy / Objawy /

Niedokrwienie układu nerwowego

Przyczyny niedokrwienia układu nerwowego

Główną przyczyną niedokrwienia mózgu, a tym samym niedotlenienia układu nerwowego, jest miażdżyca. Zmiany miażdżycowe rozwijają się na przestrzeni lat i nasilają za sprawą nieprawidłowej diety, stosowania używek czy siedzącego trybu życia. Powstające w ścianach tętnic blaszki miażdżycowe coraz bardziej zwężają światło naczynia, prowadząc nawet do jego całkowitego zamknięcia.

Wśród chorób i stanów prowadzących do niedokrwienia układu nerwowego można wskazać również:

  • udar niedokrwienny,
  • encefalopatię nadciśnieniową,
  • zapalenie naczyń ośrodkowego układu nerwowego,
  • chorobę Behçeta,
  • układowe zapalenie małych naczyń,
  • tocznia rumieniowatego układowego,
  • zespół antyfosfolipidowy,
  • tętniaki,
  • choroby tętnic szyjnych i kręgowych,
  • zaburzenia rytmu serca (np. migotanie przedsionków),
  • zakrzepy, które powstają w obrębie tętnic doprowadzających krew do OUN,
  • przemijający atak niedokrwienny (TIA).

Objawy niedokrwienia układu nerwowego

Niedokrwieniu układu nerwowego towarzyszą różne objawy. W przypadku niedokrwienia będącego konsekwencją udaru, u pacjenta pojawiają się trudności z wypowiadaniem się, wyraźnym mówieniem, przypominaniem sobie niektórych słów. Towarzyszą temu zaburzenia ruchowe: problemy z koordynacją (niezgrabność ruchów) i równowagą. Bardzo często wśród objawów niedokrwienia układu nerwowego pojawia się niedowład połowiczy lub porażenie ( związane z udarem). Dodatkowo widoczne są zaburzenia neurologiczne – utrata przytomności, zaburzenia świadomości oraz problemy z widzeniem (zazwyczaj w postaci podwójnego widzenia). Objawami towarzyszącymi niedokrwieniu układu nerwowego mogą być także zawroty głowy.

Diagnozowanie niedokrwienia układu nerwowego

W przypadku niedokrwienia i niedotlenienia układu nerwowego bardzo ważne jest ustalenie przyczyn tego stanu. W związku z tym wykonuje się diagnostykę różnicową, która obejmuje badania laboratoryjne (np. morfologia krwi, poziom CRP, elektrolity, badania w kierunku zakażeń wirusowych czy bakteryjnych), a także badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.

Równie istotnym elementem diagnostyki jest wywiad lekarski. Umożliwia on wyróżnienie potencjalnych przyczyn ryzyka i ustalenie kolejnych działań diagnostycznych, które przybliżą specjalistów do postawienia diagnozy i wskazania powodów niedokrwienia układu nerwowego

Leczenie niedokrwienia układu nerwowego

W przypadku leczenia niedokrwienia układu nerwowego, które powstaje w związku z udarem, w fazie ostrej stosuje się leczenie trombolityczne, kontroluje ciśnienie tętnicze krwi i dąży do uniknięcia wszelkich powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Stosowane u pacjentów sposoby terapii ściśle wynikają z tego, co spowodowało niedokrwienie i niedotlenienie układu nerwowego. Konieczna może być rehabilitacja ruchowa, zajęcia z logopedą (zwłaszcza w przypadku zaburzeń neurologicznych związanych z afazją), interwencja chirurgiczna oraz inne. Nie da się zatem określić jednej ścieżki postępowania – terapia w związku z wystąpieniem niedokrwienia układu nerwowego jest wysoce zindywidualizowana.

Rehabilitacja po niedokrwieniu układu nerwowego

Pacjenci, u których niedokrwienie układu nerwowego skutkuje niedowładem lub porażeniem, wymagają opieki fizjoterapeutycznej. Ich rehabilitacja obejmuje zajęcia usprawniające i podtrzymujące siłę mięśniową. Działania w dużej mierze są skupione na uzyskaniu jak największej samodzielności pacjenta.

Intensywność rehabilitacji czy używane metody są ściśle związane z przyczyną wystąpienia niedokrwienia układu nerwowego oraz jego stanem wyjściowym. U pacjentów z niedowładem często wykorzystywanymi metodami rehabilitacji po niedokrwieniu układu nerwowego są PNF czy metoda Vojty.

Prognoza i rokowanie niedokrwienia układu nerwowego

Prawdopodobieństwo zgonu z powodu udaru w ciągu miesiąca od jego wystąpienia to między 13 a 35%. Jeśli przyczyną niedokrwienia układu nerwowego jest udar, to nawet połowa pacjentów, która go przejdzie, boryka się ograniczeniami sprawności (w tym ponad 20% nie chodzi samodzielnie).

Na rokowania pacjenta po niedokrwieniu układu nerwowego wpływa jednak wiele czynników, dlatego trudno sprowadzić je do uniwersalnych liczb czy wskazań, które znajdą zastosowanie w większości przypadków. Z całą pewnością na sprawność pacjenta i jego zdolność do samodzielnego funkcjonowania duży wpływ będzie miała wpływ rehabilitacja – czas jej rozpoczęcia, intensywność oraz regularność.

dolegliwosci icon

Od ponad pół roku towarzyszą Ci
niepokojące dolegliwości,
do tej pory niewyjaśnione?

podejrzewacie icon

Ty lub Twój lekarz
podejrzewacie
chorobę rzadką?

szukasz icon

Szukasz właściwego
specjalisty lub ośrodka?



Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!

Fundacja nie pobiera opłat!

Zgłoś przypadek
cta-widget-icon
Poszukujesz diagnozy?

Wypełnij kwestionariusz

internetowy, a my

postaramy się pomóc!

Masz więcej pytań?

Zapoznaj się z zakładką
"Najczęściej zadawane pytania"

Zakładka FAQ