Jest to grupa chorób dotycząca nieprawidłowej budowy i funkcjonowania mięśnia sercowego. Do rozwoju choroby mogą prowadzić zatrucie toksyczne, nadużywanie określonych substancji odurzających, ale kardiomiopatie mogą rozwijać się także w przebiegu określonych chorób autoimmunologicznych lub związanych z zaburzeniami hormonalnymi – mowa wówczas o kardiomiopatiach wtórnych.
w celu prawidłowego rozpoznania kardiomiopatii należy wykonać szereg badań diagnostycznych, takich jak ECHO serca, EKG, biopsja endomiokardialna, metoda cewnikowania serca.
Różne typy kardiomiopatii charakteryzują się różnymi przyczynami ich rozwoju i obrazem klinicznym.
Niezależnie od pierwotnej przyczyny choroby i typu kardiomiopatii, objawy są do siebie bardzo zbliżone. Jest to: ból w klatce piersiowej, duszności, zawroty głowy, kołatanie serca, osłabienie, powtarzające się omdlenia.
Leczenie jest ściśle związane z typem rozpoznanej kardiomiopatii. w terapii stosowane są farmaceutyki - w tym leki łagodzące objawy choroby oraz wpływające na krzepliwość krwi lub podejmowana jest interwencja chirurgiczna. w skrajnych przypadkach dokonuje się przeszczepienia serca.
Istnieje bardzo szczegółowa klasyfikacja kardiomiopatii stworzona przez American Heart Association. Na pierwszym poziomie dzieli ona typy schorzenia ze względu na występowanie pierwotne lub wtórne, następnie wyróżnia szereg czynników i chorób, które są przyczyną danej kardiomiopatii.
Charakteryzuje się zmniejszeniem grubości ścian serca w obrębie jego komór. Obserwuje się zmiany w budowie komórek mięśnia poprzecznie prążkowanego – następuje przerost jąder komórkowych (kardiomiocytów) bez powiększenia komórek. W konsekwencji zaburzona jest czynność skurczowa serca, a z czasem dochodzi do rozwoju obukomorowej niewydolności serca. Kardiomiopatia rozstrzeniowa często jest powikłaniem wirusowego zapalenia mięśnia sercowego.
Choroba uwarunkowana genetycznie, za jej rozwój odpowiedzialna jest wada w kodzie genetycznym pacjenta. W ok. 30% przypadków tego typu kardiomiopatii dokładna przyczyna jej rozwoju pozostaje nieznana, a choroba może przebiegać w sposób bezobjawowy. Choroba charakteryzuje się przerostem lewej komory serca. Występowanie kardiomiopatii przerostowej często związane jest ze zwiększonym ryzykiem nagłego zgonu sercowego przed 40 rokiem życia.
Choroba jest uwarunkowana genetycznie. Występujące zmiany chorobowe utrudniają rozciąganie się włókien mięśnia sercowego i jego fizjologiczną pracę. Oznacza to trudności w napełnieniu serca krwią. To najrzadziej występujący typ kardiomiopatii.
Inaczej nazywana Kardiomiopatią Złamanego Serca lub Zespołem Takotsubo, może przypominać ostry zespół wieńcowy. Kardiomiopatia stresowa to zespół objawów spowodowany przejściowym zaburzeniem czynności skurczowej lewej komory serca przy braku istotnych zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych. Wywoływany jest intensywnym stresem emocjonalnym lub fizycznym.
Rzadko występująca kardiomiopatia o podłożu genetycznym. Ten typ schorzenia znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii komorowych, charakteryzuje się rozstrzeniem prawej komory serca oraz zwyrodnieniem typu tłuszczowego tego narządu.
Od ponad pół roku towarzyszą Ci
niepokojące dolegliwości,
do tej pory niewyjaśnione?
Ty lub Twój lekarz
podejrzewacie
chorobę rzadką?
Szukasz właściwego
specjalisty lub ośrodka?
Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!
Wypełnij kwestionariusz
internetowy, a my
postaramy się pomóc!
Zapoznaj się z zakładką
"Najczęściej zadawane pytania"